Tanıdığım birinin ölümünde hep hayatın ne kadar kısa ve boş olduğunu önemli olanın yaşarken hayattan tad almak olduğunu söylerdim kendime. Bu sefer de benzer bir şeyle karşılaştım. Küçük bir kan pıhtısının beyindeki bir kılcal damarı tıkaması sonucu, 39 yaşındaki arkadaşımın beyninde bir hasar oldu. Dört gündür hastanede yoğun bakımdaydı. Sağ tarafı tamamen felç oldu. Doktorlar pek çok olasılıktan bahsediyorlar. Yoğun bakımda yattığı odanın penceresinden bakarken, bu ya da benzer olayların bana da ne kadar yakın olduğunu ilk defa bu kadar net anladım.
Aklıma gelen slogan söz, “HAYAT HERKESE EŞİT MESAFEDE”
Hep kendi kendime düşündüğüm şeyi daha yüksek bir bilinçle yeniden tekrarlıyorum. Hayat herkese eşit mesafede, dolayısıyla da en önemli şey; ayakta kalmak ve devam etmek.
Günlük uğraşların içerisinde sürekli oldu olmadı, başardım başaramadım, aldım alamadım...ikileminin içerisinde yaşamak hayatın bize sunduklarını ıskalamamıza neden oluyor.
Önerim, ayakta kalın ve devam edin. Olsa da olmasa da. Ben öyle yapacağım.
2 yorum:
gecen gun soylemistim ya, saglik ve kimseye muhtac olmamak... senin dedigine geliyor:ayakta kalmak ve devam etmek.. bir seyi daha uyguladigimi dusundum: yarın var. iliskilere ve olaylara sekil vermeye calismadan, kendi akisina birakmak... zamandan olabildigine faydalanmak.
Bu diyardan göçse de arkasında biseyler birakmayi başarabilen nadir insanlardan biri olacaksin (bence/sanirim)...
valla süper paylaşımlar...
Yorum Gönder