Seni ne tanımlıyor ?

İşte tam bu boşluğun içinde, öylesine buradasın. Konunun önemli parçası, kendine dışarıdan bakarak kendini tanımlama çabası. Bir ara, 3-5 yaşlarında başlıyorsun; bu ne? ağaç. Bu ne ? araba. Bu ne ? televizyon....sonra aynaya bakıp kendi kendine soruyorsun bu ne ? “ben”. Ne anlamsız yani ben bana mı bakıyorum ? Yok yok...bakan ben olduğuma göre bakılan başka birşey olmalı. Evet kesinlikle eminim ben “annemin çocuğuyum”, ben “erkeğim/kızım”, ben “mühendisim”, ben “ babayım/anneyim”......
Sonra rüyanda yataktan kalkıp bir aynaya bakıyorsun. Bu seferki ayna biraz farklı çünkü bu ayna mühendisliğini, cinsiyetini, kimin nesi olduğunu göstermiyor. Ayna sana seni gösteriyor.
Ne diyorsun be ! beni mi ?
Evet, sana seni gösteren bir ayna.
Eee ne var bunda ben zaten hep bana bakıyorum.
Yoook bu sefer önemli bir fark daha var. Bu sefer ayna sana senin nasıl olduğunla ilgili diğer insanların fikirlerini de eleyip göstermiyor. Akıllı olduğunu, aptal olduğunu...güzel olduğunu, çirkin olduğunu...güçlü olduğunu zayıf olduğunu.
Ama ben zaten diğer insanların benimle ilgili ne düşündüğüyle ilgilenmem ki.
Tamam işte bu ayna sana senin seninle ilgili düşüncelerini de süzüyor ve onları da göstermiyor. Başarılı olduğunu, başarısız olduğunu...değerli olduğunu, değersiz olduğunu......
Peki neyi gösteriyor bu ayna ?
Sadece....şimdi bu aynaya bak ve kendini gör. Tek kelime edersen ayna çatlar rüya bozulur. Edeceğin kelime yeni tanımındır, yani olmadığın “şey”. Olmadığın tanımlarla yaşamaya devam edersen ihanet edersin. Tek kelime söylemeden devam edersen.......