Önemli biri, kendisi için önemli birinden bahsederken, “onun için sessize alınmış telefon gibiyim” dedi
“O istediğinde bana ulaşıyor, ben uzandığımda orada yokmuş gibi yapıyor.”
Bu aralar ben de kendimi sessize aldım. Sözüm bitti, kendime.
Bir şey demiyorum kendime; dediğimi duymuyorum, duyduğuma inanmıyorum, inandığımı yapmıyorum, yaptığımı istemiyorum, istediğimi görmüyorum, gördüğümü anlamıyorum, anladığımı bilmiyorum, bildiğimi tutmuyorum, tuttuğumu bırakmıyorum, bıraktığımı örtmüyorum, örttüğümü açmıyorum, açtığımı sevmiyorum, sevdiğimi bulmuyorum, bulduğumu almıyorum, aldığımı............
Yeni yerdeyim artık, sözüm bitti kendime.
“O istediğinde bana ulaşıyor, ben uzandığımda orada yokmuş gibi yapıyor.”
Bu aralar ben de kendimi sessize aldım. Sözüm bitti, kendime.
Bir şey demiyorum kendime; dediğimi duymuyorum, duyduğuma inanmıyorum, inandığımı yapmıyorum, yaptığımı istemiyorum, istediğimi görmüyorum, gördüğümü anlamıyorum, anladığımı bilmiyorum, bildiğimi tutmuyorum, tuttuğumu bırakmıyorum, bıraktığımı örtmüyorum, örttüğümü açmıyorum, açtığımı sevmiyorum, sevdiğimi bulmuyorum, bulduğumu almıyorum, aldığımı............
Yeni yerdeyim artık, sözüm bitti kendime.
8 yorum:
Serdar!!! Muhteşem. teşekkür ederim. Çok çok.
degismeyen gercek var... sesli ya da sessiz... o telefon caliyor... birseyleri bas bas bagiriyor ... bazen suskun yaylaya cikar... kusbakisi bakar hayatina... hic ses seda yoktur gorunurde ama asil gercek o sessizlikte... suskun .. kim olursa olsun... aynadir aslinda altinda yatan gercege... ''gelsin hayat bildigi gibi gelsin, isimiz bu yasamak''
Sözden öteye geçtin ise ne mutlu..
Ses; sessizliğin yüzeyinde bir dalgadır, kendine doğru bükülen...
Sessizlik olmadan sesi duyamazdık dostum...her şey gürültü olurdu...
madem ki sessizsin şimdi; bekle bilginin gelişini, deneyimden, sezgiden ve tebliğden...deneyim olmadan da bilgi gelir düşer zihninin ekranına, yeterki sessiz kalmayı başar, ama sözsüzlük sessizlik değildir..; ))
ne yapmak istesen, hevesini kıran yaşlı bir amca/teyze olur bazen içinde.
Sakın onu dinleme!
Yeni yerler varsa yeni sözlerde vardır.
Yeni sözlerle devam etmen dileğiyle....
öz
Sessizlikte Tanrı'nın bir nefesi olduğumu hatırladığımdan severim sessizliği o zaman ruhumu da bulurum ve onun ajandasının zihnimin ajandasından farklı olduğunu görür gülerim yaşadıklarıma,kaynaktan gelenin patron olduğunu anlamam çok zamanımı aldı ama sonunda o noktaya vardığıma sevindim...
Sözüm bitti kendime.. Saygım da bitiyor daha kötüsü. Hiç dokunmadan yaşıyorum hayatı. Dokunup değiştirmeden. Aramaktan yoruldum,sormaktan yoruldum, kendimden yoruldum, seçeneklerden boğuldum. Bu gidiş gelişler artık beni çok yordu. Şimdi sessizlik hissediyorum. Artık kendimle konuşmak istemiyorum. Bu sessizlik sukunete ve huzura mı dönüşür, daha diplere mi götürür bilinmez. Ama ben de tam o noktadayım. Sözüm bitti kendime..
Yorum Gönder