Özgür irade; sırf insan olarak gezegende bulunmandan dolayı, baştan tanımlı olarak sana verilmiş bir hak. Sadece sana ait olan otoriten. İstediğin gibi kullanabilirsin. Baksana herbirimiz nasıl farklı kullanıyoruz bu iradeyi? Yaşatmak, öldürmek, sevmek ya da kaçmak için.
Birinin kendisine ait otoritesini, istediği gibi kullanmasının seninle ne ilgisi var?
Diyorum ki; başkasının kendi seçimiyle yalan söylemesi, nasıl oluyor da seni “aptal” durumuna düşürüyor?.. Olmadı mı? Al bir tane daha; birinin aranızdaki bir sorunu konuşmak yerine, küsmeyi seçmesi, nasıl oluyor da “bana değer vermiyor” diye kendine işkence etmeni sağlıyor?
Tabii ki diğerinin yaptığının doğru ya da yanlış olduğunu tartışmıyorum, O sadece öyle yapmak istiyor. Bunu düzeltmek onun sorumluluğu. Yeryüzündeki doğal otoritesini öyle kullanıyor.
Bunun seninle ne ilgisi var?
Dur dur! ; “Haa tamam o zaman, ben hiç kendime bakmayayım öyle mi?” de demiyorum. Herşeyin kendini bilmekle başladığını hep yazıyorum.
Kendine dönüp bakmak da senin sorumluluğun.
Yeter ki, seninle bir ilgisi olmadığını anla.
Ötekinin kendi iradesiyle yaptığı seçimlerin seninle ilgisi olmadığını anlamak, özgürlüktür.
Çıkar kendini kafesinden.
Seninle ilgisi yok...
3 yorum:
İnsan sevmek - sevilmek, değer vermek - verilmek ihtiyacı duyar en çok. Kişi kendisini göz ardı etmeye başladığı zaman her şey daralmaya başlar. O kadar güvenir ki karşısındakilere “ sevmeye layık olsaydım severlerdi, değerli olsaydım değer verirlerdi “ der durur. Ama vakti gelmeden özgürlüğüne kavuşamaz yani göremez ne kadar sevilesi ve değerli olduğunu. Her şeyi karşısındakilerden bekler ta ki vakti gelene kadar...
İnsan ne kadar çok dolu ise o kadar çok yazar. Hoş ve anlamlı bir konuya değinmişsin, ellerine sağlık.
Evrende geliştirebileceğinizden emin olabileceğiniz tek nokta kendinizdir.
Aldous Huxley
Ötekinde gördüğün herşey geçmişin, kendinde gördüğün herşey gerçeğin.
Serdar bey, bu yazınızı çok beğendim...Elinize sağlık
Yorum Gönder